Inzending Overzichtstentoonstelling Gemeentehuis Kunstroute 2018
Klei, diverse glazuren, goudluster, hout, draadstaal en nylon draad.
Niet te koop.
Tussen 2 werelden heen en weer geworpen worden. De ene hoog in emotie, verdriet, de wereld op zijn kop. Het onwerkelijke gevoel dat je van een afstand naar de situatie kijkt. De andere vlakker, sereen, lieflijk en dankbaar. Verdriet blijkt de voedingsbodem voor groei. Na 9 jaar in staat meer los te laten waardoor de werelden meer en meer samen komen.
‘Josephine’ van Chris Rea is het nummer wat in de auto speelde toen we 9 jaar geleden hoorden dat onze ongeboren dochter het niet zou halen. Haar naam Josefien bleek de juiste.
Dit beeld geeft tot de dag van vandaag mijn emoties weer, die ik heb bij het horen van dit nummer. Er zit naast mijn gevangen emotie veel symboliek in het werk vervat.
What does music do to you?